Diversiteit en inclusie lijken simpele materie. Maar de praktijk is complex Na een carrière als politieagent richt Saniye Çelik zich als toezichthouder, bijzonder hoogleraar enbeleidsmaker op diversiteit en inclusie (D&I). Waarom een organisatie eigenlijk diversiteit en inclusie wil, en wat daaronder precies verstaan wordt, zijn vragen die door bestuurders en toezichthouders zelden – of in elk geval niet genoeg – worden gesteld. Terwijl het juist de waarom-vraag is waarmee een gesprek over D&I zou moeten beginnen, vindt ze. ‘Bijna niemand heeft in de praktijk hetzelfde beeld bij inclusie. De basisis dat je dat met elkaar bepaalt. Het is een kwestie van communiceren, en dus van geven en nemen.’ Lees hier het interview met Saniye Çelik: Diversiteit en inclusie lijken simpele materie. Maar de praktijk is complex.

De wederkerigheid van diversiteit en inclusie ‘Leer meebewegen met de ander’ Diversiteit en inclusie is het werkgebied van prof.dr. Saniye Çelik. Niet oordelen helpt om de verschillen te slechten tussen mensen, weet zij. Na een leven lang oefenen, raakt zij daar steeds beter bedreven in. Goed luisteren helpt, zodat je de ander in de kern kunt begrijpen. Dat blijft niet bij begripvol knikken, je moet wel meebewegen met de ander. Dus een béétje van jezelf inleveren om het samen beter te krijgen. Tekst Lydia Lijkendijk Hoogleraar diversiteit en inclusie Saniye Çelik begon haar carrière bij de politie. Er waren in die tijd, we schrijven begin jaren 90 van de vorige eeuw, niet veel vrouwen bij die organisatie. ‘Ik zag een wervingsposter op school, met een politievrouw erop. Niet eens iemand met krullen en bruine ogen, maar toch een vrouw. Dat leek me wel wat. Ik was 17, en ging met mijn vader naar de open dag’, vertelt Çelik. Ze meldde zich aan en ging het politiepad op. Ze was altijd leergierig, en startte in haar politietijd onder andere met een deeltijdstudie personeelswetenschappen aan de Universiteit van Tilburg. ‘Ik had het naar mijn zin bij de politie, maar ik zag vrouwen omvallen, mensen met een culturele achtergrond vertrekken, en ingewikkelde toestanden rondom mensen die uit de kast kwamen. Dat inspireerde me om mijn doctoraalscriptie te schrijven: ‘Kleur in Blauw’. En ja, daarna liet de wetenschap mij niet meer los.’ Haar blauwe politiepak was gaan knellen en, lang verhaal kort: ze stapte zoetjes aan over naar de wetenschap. Behalve dat ze een leerstoel bekleedt aan de Universiteit Leiden, is ze ook lector aan de hogeschool Leiden en kroonlid van de SER. Ze is daarnaast, of misschien vooral, moeder van een volwassen zoon (21) en dochter (24) die zich bekwamen in corporate finance […]